Ne oldu yıkılmaz dedikleri aşkımıza Yazık değil miydi hiç uğruna döktüğümüz gözyaşlarımıza Sen benim için efsaneydin Ne yazık ki efsaneler de masal oluyormuş
Aşklar ölümsüz sevdalar bitimsizdi Sen benim hayatım, nefesim her şeyimdin Ölümsüz denilen aşkı öldürdün Hiç bitmeyecek dediğimiz sevdamızı bitirdin Şimdi çık git hayatımdan desen de Sen benim için bir efsaneydin…
Gerçekten kimdin neydin? Bir zemheri ayazında Yalancı bahar rüzgârlarını estirerek girdin yüreğime Göremedin, hesap edemedin bir şeyleri Hiç anlamadın beni Gittin hep kendi bildiğine Oysa! Allahtan sonra en büyük sendin Sol yanımı dolduran Sol yarımı tamamlayan efsaneydin…
Aza koysam dolmaz Çoğa koysam almaz Çok düşündüm çok! Söz geçiremedim yüreğime Senden bana yar olmaz diyemedim Sen benim için bir melektin Hani Melekler günahkâr olmazdı Günahların en büyüğünü sen işledin Sevdamız adına ne var ise hepsini katlettin Öldürdün bende ki seni sende ki beni görmedin Oysa sen benim için ölümsüz efsaneydin…
Dünya ve hayat! Ben ikimizin penceresinden baktım hep Sen kendi pencerenden bakıyorsun Benim gözümden bakıp, sevdamı görmedin hiç Film izler gibi sadece seyrettin Ya da büyük sevdamı “yap-boz” oyununa benzettin Oyunun bir parçası gibi Sol yanında ki eksik yere yerleştirdin Hep bir manzara gibi seyrettin Hiç bilemedin Anlamadın Göremedin Oysa sen benim için efsaneydin Biz olmuştuk önceleri Sonra benimle devam etti, Ve Şimdi seninle bitti işte Meğer biz değil hiç olmuşuz…
Sen efsaneydin benim için Beni hiç tanımamışsın! Benimde bir yüreğimin olduğunu unutmuş Kas katı sanmışsın, Kim bilir belki de acımasız taş yürekliydim senin için Erkekler ağlamazdı değil mi? Gözlerimin buğulandığını damla damla akan yaşları görmedin çünkü Artık seninle ya da sensiz hiç bir günü sevmiyorum Hani bir söz var dillerde dolanıp durur “Bugün Pazar ve ben seni çok özledim” Seni özlemiyorum da Kapattım kendimi gün ışığında bile karanlık odama Küf kokan dört duvarda seni arıyorum Dün geçti Bugün de bitecek elbet Yarın? Yarın da aynı olur muyum düşüncesi beynimi kemiriyor Çünkü sen benim içimde ölen bir efsaneydin Ne yazık ki efsaneler de masal oldu…
//Efsaneler ölmez şekil değiştirirmiş, ben üç beş mezar taşından başka şeklini bile hatırlamıyorum…//
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Efsaneydin şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Efsaneydin şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Kapattım kendimi gün ışığında bile karanlık odama Küf kokan dört duvarda seni arıyorum Dün geçti Bugün de bitecek elbet Yarın? Yarın da aynı olur muyum düşüncesi beynimi kemiriyor Çünkü sen benim içimde ölen bir efsaneydin Ne yazık ki efsaneler de masal oldu…
Çok güzeldikardeşim . Mevlüt kandilin mubarek olsun.
İnsana haz veriyor.
Teşekkürler.
Kutlarım...
........................... Saygı ve Selamlar...