Vuslat Treni
Muhayyerler garında bekliyorum sıramı
Vagon arkası vagon , numaralar akıyor Bir hortlak pençeliyor ,kabuk tutmuş yaramı Kızıl rujlu dilberler bana buse çakıyor Her vagon ayrı dünya , her oda ayrı şehir Keskin kömür kokusu ,tenden sıcak çay demi Çarşaflardan yapılmış tozlu bir seccadedir Ardında bıraktıran , küf kokulu alemi Buzullar ülkesinin nura akan rayları Geçilen her istasyon hüzünle mimleniyor Ben yerimden memnunum,istemem sarayları Bu daracık odamda , davam biçimleniyor Bana şiir okuma,ruhum bezgin masaldan Bir kondüktör sesiyle uyanmalıyım güne Işık yağsın gönlüme , o bilindik Kutsaldan İniş istasyonumdan, katılayım düğüne /Seçki için teşekkürler/ |
Merhum Üstad Necip Fazıl'ı anımsattı kaleminiz bana.
Kutlarım sizi değerli kalem...