MÜNZEVİ BİR DÜŞE SÜRGÜN
MÜNZEVİ BİR DÜŞE SÜRGÜN
Madem ki sergüzeşt bir düşün var senin Madem ki istenmiyorum Madem ki gitmem gerekir bu kentten İzin ver de toparlanayım Yanıma alarak müphem yürek ağrılarımı Münzevi bir mevsime gideyim Başımın çaresine bakarım Dert etme beni Girdiğin savaşta yıkık bir şehir Dudakta buruk bir tebessüm Teninde sevişmelerden kalan tırnak izlerini miras bıraktım Yıkılmadan son kalen gidiyorum işte Var sen hatıralarınla yaşa Belli bir zaman sonra menzile varırım ben Karamsarlıktan uzak Sık sık seni düşleyerek geçen zamanda Masumiyetimi ispat edersem birgün Saçım sakalım ağarmış olsa bile Merak etme geri dönerim Hoşça kal sevgili Benim yolculuğum münzevi bir düş/e Efkan ÖTGÜN |