K U Ş L A RAldım başımı gittim, ıssız, tenha bir yere... Kuşlarla can ciğer bir, dost oldum hiç sormayın! Ekmeğimi pay edip, dağıttım serçelere; Onlar insandan iyi, kafanızı yormayın... Çeyrek ekmeğe bir gün, serenat dinlettiler... Kopardıkça parçayı, vadiyi inlettiler! Kafam kazan gibiydi, nasıl serinlettiler! Gelin de bu kuşları, canan gibi sarmayın... Adet olmuş streste, son çare psikolog... Kalp atışı değişir, aranır kardiyolog! Oysa bu serçelerle, kurdunuz mu diyalog? Çok ciddi söylüyorum, hiç burun kıvırmayın! Doktor, ilaç, reçete, kapı, kapı dolaşıp... Hastane önlerinde, güvenlikle dalaşıp! Ani bir enfarktüste, hayatla vedalaşıp; Sonra; ne yaptım diye dizinize vurmayın... Zamanenin kızları diyetisyen oldular... Sanırsınız "Lokman"ın kitabını buldular! Baktıkları şişmanlar, deri, kemik kaldılar; Bence hiç bu şekilde ham hayaller kurmayın... O dağlara çıkarken, yetmez diyordum soluk... Sırtımdan bir ter aktı, görseniz oluk, oluk! Şimdi sık gidiyorum hem de tüm çoluk çocuk! Nefesim bir açıldı, keyfimi hiç görmeyin... Antalya-2015/12 Halil Şakir Taşçıoğlu |
Çok güzel bir doğa şiiriydi okuduğum.
Doğanın güzelliklerini bir anlayıp,görebilsek,mutluluk kaynağının orada olduğunu bir bilebilsek.
Çok güzeldi şiir...kutlarım,şiire emeğinizi,sevgiyle...esenlik dileklerimle...