Küçücük bir çocuktum ben
Mavi gökyüzünü deniz zanneden
Ellerimdeki nasırlar toprakla oynamaktan değil
Kara yazgımdandır
Kedilerim vardı üşürdü sokaklarda
Misler gibi kokardı annemin sütü
Öperdim alnından kızçelerimi
Sevdamı bir bilseniz
Bir gece aç yatmamak....

Elimde modern çağ oyuncağı
Güzel güzel oynardım
Bizim ellere hiç uğramadı
Böyle rengarenk şeyler

Bu amcalar nerelere giderler ?
Kimlerden bulurlar bunca şeyleri
Hiç sorgulamam
Sabah gün ışığında
Bir kap ekmek için
Yüreğini koyardı annem
Babamı hiç görmedim mesela
Babam bu tabletten görünür mü amca ?
Mesela ben babama sarılabilir miyim ?
Öpebilir miyim onu yanaklarından
....
Gözyaşı mührüyle selamladık
Çocukları
Gülüyorlardı
Seviyorlardı
Tertemiz dünyalarında
Bizlerdik siyah...
Noktasız ve virgülsüz bir şiir olsa
Çocukların dilinden düşmese
Çiçekler ve baharlar adına
Bin parçaya bölünsem de
Bir baba hasretini yazamam satırlara

Ayrıca
Kudüsteki Gazzedeki kardeşlerime
Binlerce dua ve selam
Öperim gözlerinden
Bu gece rahat uyusunlar diye...