Ayazı çıktığı kadar
Kaderin yazıldığında biter.
Güller derildi bahtıma
Bülbül aşiyanda öter

Hey! Saçları soruk
Bakışları yorgun
Sahte doruk
Kedi kıvrığı mavisi
Kuyruğu yanık

Taştan taşa seke seke
Ellerini öpe öpe
Cevrini çeke çeke
Bulutlar sağaltsın mahşerimizi

Mektupta kucak dolusu bade
Sevgiler aşkla selametle
Gül benzinde ezcümle:
Ateşten oyulmuş katre

Baharda söyler nağmeler kehribar
Adının hükmünü yazar kehribar
Silinmez kalemin yükü bulutlar
Gidenin yasındadır yâr

Düş yakasından çekmecenin
Tabakasından dudaklarına
Bilinmeyen bu son hecenin
Adı aşk

Tül gibi uzanmış karanfilin gövdesine
Sular dolanmış kalemine, mürekkebine
Gecenin şu zahmetine
Katlanmış maşuk
Onun dişindeki son doruk
Adı aşk.

Yorgun düşer yanaklara badesi
Gözden ırağ olur katresi
Sevmekle örülür kafesi
Sevginin de sevdanın da
Adı aşk.