Tutunmak gerekir bazen
İçimizdeki büyümeyen çocuğa
Hayat savrulurken keder ve ihtirasla
Tutunmak gerekir
Gökyüzünde bir buluta
Denizde bir martıya


Belki an gelir
Durulur içimizde kopan fırtına
Belli mi olur
Ansızın susuverir yüreğimizde isyanlar
İçimizde kökleri sağlam umutlar filizlenir
Geçmişin gölgesinden uzaklaşıp
Geleceğe koşar adım gider ayaklarımız

Tutunmak gerekir
Zemheri ayazında düşen bir kar tanesine
Pencere önüne konan küçük bir serçeye
Bir şarkıya yada
İçinde delice sevda barındıran şiirlere
Kaldırıp bir kenara koymak gerekir
Bunca zaman üzerinde taşıdığın
Başkalarından kalma emanet yükleri
Bir an bile tereddüt etmeden
Kalem çekmen gerekir yanlış isimlerin üzerine

Her sevda
Gözyaşı ve yalnızlık hediye eder sevenine
Silinmeyen derin izler bırakır yürekte
Her insanın yarısı aşk, yarısı yaradır

Gün gelir değişir her şey
İnsanlar değişir
Mevsimler değişir
Zaman kimseye acımaz ve beklemez
Sende bilirsin ki gidenler geriye dönmez
Dönseler de hiç bir şey eskisi gibi olmaz
Gözyaşlarını silip
Acıları kalbine kilitleyip
Geçmişi ardında bırakırsın
Yeni bir bahara buruk bir tebessümle
Yeniden düşersin yollara...
H.E