Aşkın Bergüzar...yankılandı kokun küpeştemde. salındı gölgeme rüzgar ıslığı. bordamda fırtınakuşu sesi; düşüm okyanusda kaybolmak sevgilim; bir kanat kırılmadan, olmaz aşkla yanmak! mavi gülüş değil bildiğim; tam da ahkâm girdabı; sevdiğim; sustuğum kadar değil konuştuğum kadar dilsizim. zamansız mekansız, göçebe bir gemiyim limansız, kuş tüyü değil yaşamak!.. sevdiğim! iki ucu keskinim! bahtım ile aşkına düş’tüm perişan olmaya geldim sularına. göster hünerini! diyorsun ki rotamsın; al güvertemi yakamozuna. İlkyazın, bergüzar; göğsüne çocuklansın gökyüzü. öp kabahatimi dudaklarımdan; beni yak!.. beni yak! hidayet dal/Can Sokağı Lambaları |
silinmeli bazı şiirler hiç yazılmamalı