BE USTA
BE USTA
Örme derim etrafına surları gömülme karanlık dehlize tırtıllar gibi sen ipekler kadar değerlisin ama kelebekler kadar özgür değil “sus’ları” en iyi ben bilirim be usta bir ucu yanık yalnızlığımız aşka uzanan eli kavramada korkaklığımız uykusuz gecelerde düşleri katledişimiz gün sabaha uyandığında göçmen kuşlarla aşka gidişimiz değil sultanlıktaki tahtımız be usta günlerin “esmerliği” bu “yüzden” sevdayı göremeyişimiz göğüs seviyesinden “dahası” değildir ayaklar altına alınan onur ne de gökyüzünde kibir be usta bakmasını bir bilebilsek var ya ah görebilsek yalnızlığın sultanlık olmadığını bir görebilsek tunç kadar katı kadife kadar naif tam da şuramda işte bütün aşklar tam da göğüs seviyesinde be usta Efkan ÖTGÜN |