Beyaz manzaraSenin bende,eskiden kalma bir fotoğrafın var, Artık ne yüzüme bakıyor ne de gülümsüyor. Belkide senin ile ilgili bütün ümitlerim tükendi, Şimdi ise zayıflamış,kemikleşmiş hayallerim, Ne cana,ne kana geliyor,yani ete bürünmüyor. Yalnızlık benimle be sevgili, Sen nazarını üstümden çekeli. Gözlerimden düştüğün o an, O kadar çok bahaneler ürettim ki, Kendi kendime, Yüreğimden de kopma diye, O kadar çok kendimi kandırdım ki. Benim yüzüme gülümseyip, Ama ona gittiğin zaman,var ya, Nemli gözlerimi kan bürüdü, Amma, Sana acı çektiremeyeceğim için de, Bütün oklar geri yine bana döndü, Bizimkisi oldu,sevdanın özürlüsü. Seyyahı kırmak ve incitmek kolay, Çünkü o,duygularını en uç noktalarda yaşıyor, Kış günü,henüz toprak çıplakken, Zirvelerime erken kar yağması, Tanrı, Tek fırça darbesi ile, Manzaraları mı,beyazlara boyaması,ondandır Vagif Seyyah |
yanız kış demişken ' manzaraya bittim yani ; nasıl güzel bir görümüm ..şiirin güzeliğine
güzellik katmış ; tebrik ediyorum güzel bakan gözlerin maharetini ..sevgi ile ..