Eğer dilenecek bir özür varsa,
Siz özürü bizden dilen aydınlar.(!)
Ermeni göz dikmiş Iğdır’a Kars’a,
Yok mu içinizde bilen, aydınlar.(!)

Gizli emellerle hep diş bilerler,
Fırsat bulsa tüm tarihi silerler.
Yarında Apo’dan özür dilerler,
Asala’ya çanak tutan aydınlar (!)

Satılmışlar, deşmek ister yarayı,
Erken davrananlar aldı sırayı.
Nobel diye dağıtılan parayı,
Yağlı kemik gibi gören aydınlar.(!)

Temiz su akıtmaz asla arkları,
Yaltakçılık ile döner çarkları.
Ermenistan’lıdan yoktur farkları,
Sermayesi hepten yalan aydınlar.(!)

Aydın geçinen bu fitne sürüsü,
Vatan, millet, bayrak sevmez birisi.
Daha dünkü anarşistten berisi.
Öz yurduma cephe alan aydınlar.(!)

Yalakalık yapmak ise derdiniz,
İhanetle çok mesajlar verdiniz.
Daha dün ”hep ermeniyiz” derdiniz,
Vartan, Kirkor, Agop, falan aydınlar (!)

Bunca diplomatın kanı akarken,
Yedi düvel, sessiz kalıp bakarken.
Karabağ’da canlı canlı yakarken,
Hrant için ağıt yakan aydınlar (!)

Aydın(!) diye ahkam keser dururlar,
Namerttirler, hep arkadan vururlar.
Ne haysiyet vardır, nede gururlar,
Agopyan’dan arta kalan aydınlar.(!)

Mümtaz Lütfi Özsoy