Vermeyince mabut
Gün geçer elbet günler geçer
Tohumu Tarlaya eken biçer Bağ bahçe terkedilmiş Tarla naçar Petekte bal olsan ağaçta yemiş Diyen zamanında demiş ne demiş ’Vermeyince Mabut neylesin sultan Mahmut’ Çiçek bitmez dik kayalar başında Dili vardır bir dinlesen ne söyler Otun toprağın taşın da Gün geçer elbet yığılır birbiri üstüne Kimse bilmez nasıl geçer seneler Kiminin elinden tutar sıratından geçirir Kimini düz yolda da şaşırtır Armut dalda güneş değer erişir Anlaşılmaz değil ayan beyan ortada Sudan çıkan balık çırpınır da oltada ’Vermeyince Mabut neylesin sultan Mahmut’ Sonuna geldik yine bu yük çok ağır Kimi duysa da takılır sağır Fısıltıdan anlamazsa yüksek tut sesini Yankı yapar kimse yoksa da sen bağır Neylesin sultan Mahmut 2/Nisan/2009/Bodrum |
Merhaba,
Boşuna ! Eğer vermemişse Mabut, Mahmut hiçbir şey
yapamaz !
Teşekkür ederim saygılar.