HEP SEVDİM SENİ
HEP SEVDİM SENİ
Haklısın sevgili Gidince ardımda bıraktım sana yazılan şiirleri Bilemezdim yüreğinde “ütopik” izler bırakacağını Ve Seni de ben gibi hicran ateşinin yakacağını Tuvalde akseden ayrılık resmi Yüreğine indirilen “fırça darbeleri”gibi Bilemezdim her düşte “vurgunlar” yiyeceğini İnan sevgili Hiçbiri tasarlanmış değildi Bu yüzden hep özledim seni “Senle ben arası” terkedilmiş aşk şehri Kalabalık sensizliklerle dolu Ütopik düşlerle gelmek istersen Rotanı aşk’a çevir Demir atma sakın yalnızlığa Bulursun en kuytusundan “çıkmaz sokakları” Burası düşbaz bir uygarlık Şarkılar söylersem Aşk nağmelerini dinlersin kesilen nefesimden İçten okumadıysam Ruhunu okşayamadıysam Birlikte yakarız denizleri Nasılsa ütopik bir düşteyiz Varsın himalayalarda yankı bulsun İkimize dair sevgi tümceleri İster adına sürgün desinler Ödeyeceksem senli günahları Değil “rüzgârın kırbacı” İsterse Tanrının gazabı vursun Umrumda bile değil Ben ki aşka aç Ve özlediysem seni Düşle çatıda sevişen kumruları Sana yazdığım son mektupta Tarif etmiştim aşk’ta son durağı Mesafelerin hükümsüzlüğünü Henüz nefesim kesilmedi Hadi bekletme Gel de hisset sensizlikten üşüyen nefesimi Yokluğunda bile hep sevdim seni Efkan ÖTGÜN |
Varsın himalayalarda yankı bulsun
İkimize dair sevgi tümceleri
Hocam, biz de sizin yanınızda şiir yazıyoruz diye görünüveriyoruz ya; afedin.
Selamlar.