DEYYUS
Cem ettim ahvali çıktım katına
Eldeki çareyi yormadı deyyus Benliği yüklemiş kibir atına Müşkülatın nedir sormadı deyyus Gerdi bam telini çattı kaşını Salyalı ağzıyla sıktı dişini Daha dinlemeden sözün başını Yergiler peş peşe durmadı deyyus Gözleri büyüdü dili küçüldü Hıncını gizleyen perde açıldı Nefretin tespihi yere saçıldı İnadın küpünü kırmadı deyyus Sokup çomağımı dürttüm kovanı İninden çıkardım aklı yavanı Öfkesi fırladı deldi tavanı İnsan sıfatına girmedi deyyus Sıyırmış kayışı bozmuş ayarı Ruhuyla yoğurmuş şahsi çıkarı Durdurmak istedim safkan hıyarı Bağlamaya fırsat vermedi deyyus Dalında yaprağı boşa sarartmış Cehalet fikrini hepten karartmış Sanki bu dünyayı kendi yaratmış Sırrı hakikate, ermedi deyyus IŞIK değişmeyen hormonlu huyu Kemliği duldalar hırsının koyu İçindeki kinle devrile boyu Sunulan dostluğu sarmadı deyyus Azimet IŞIK ÇEKMEKÖY İSTANBUL |
Beğeniyle okudum.
Kutlarım yazan kalemi.
Yüreğinin sesi daim olsun...
....................... Saygı ve Selamlar...