Neylerim sırça köşkü, yitip giderken zaman
Duy canımın yongası, yoluna gül döktüğüm
Hasretlik alevden kor, sevdan vermiyor aman
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm

Terk etti umutlarım, dikiş tutmaz yaralar
Sardı hasret alevi, ala dönmez karalar
Vuslat kapıyı çekti, kör düğümdür çareler
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm

Alev akar ırmağım, bahçem bağım çöl oldu
Sevdası düştü güle, bülbül sustu lal oldu
Tanımaz oldum dostu, yetiş bana hal oldu
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm

Mevsimler terse döndü, haber yok bahar yazdan
Benden neşe ne gezer, yollar ayrıldı hazdan
Usandım hep günümü, üşüten bu ayazdan
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm

Tenin Şam’ın ipeği, ağzın dilin bal gibi
Nur yüzün süzüm, süzüm, selvi boyun dal gibi
Yüreğimde solmazsın, yedi veren gül gibi
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm

Boyun eğerim derde, bilir yaratan kerim
Ruhum bedenden çıkar, toprağa döner yerim
Bir mecnundan farkım yok, her cana hülyam derim
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm

Şu gönlümün sevdası, kaşı kirpiği karam
Zaman finale koşar, geldi geliyor sıram
Azıcık sevginden ver, sönüp bitmeden çıram
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm

Yüreğin alt köşesi, işlendi kare, kare
Can özümü bağladım, melek yüzlü bir yâre
Bu derdimi sevmişken, istemem başka çare
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm

Sensizlik hep korkumdu, bak işte geldi sere
Hiç duymadın sesimi, boyun büktüm kaç kere
Umutlar yeşermedi, belki başka sefere
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm

IŞIK serim veririm, kadir kıymet bilene
Allah’ım huzur verme, ağlatıp da gülene
Canı candan ayıran, kapı, kapı dilene
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm

Azimet IŞIK 14.11.2010 Saat. 16.29 Kumbaba Şile İSTANBUL

Şiirime yorumuyla destek veren can dost Hayrunisa hanıma saygım çokçadır

Azimetim bilsinler, sonum gelir yollardan
Binlerce kez ölürüm çekip giden sallardan
Sensiz huzur görmedim yapıştığım dallardan
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm._________hisbey

Nefes alsada ruhum beden benzemez sağa
Muhabbet bahçesinde döndüm kuru yaprağa
Gül yerine kalbimi gömdüm kara toprağa
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm.______Mustafa Sade

Sevgi katlanmakmış,meğer AŞK-sa yaşamak,
Gönül sarayında çağlayıp,YAR ile akmak.
Birlikte ağlayıp,bir ömür birlikte gülmek.
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm...Durak YİĞİT

Koşa koşa gel bana,kurban olayım sana,
İtibar etme kula,sen bakma ona buna,
İstersen nazlı ceren,istersen ol nbir suna,
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm. Kocakurtsoylu

Kaderse bu olanlar boynum bükülür o an
Gözlerim görmez olur kalmaz dizimde derman
Gönlüm isyanı basar duygular olur harman
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm...dağ gülü

Duymuyorsun ne etsem, kulak ver gel sesime.
Seni söyler dilime, soluyan nefesime,
Vuslatı bekleyen şu, gönlümün hevesine;
Bir nigâh et ne olur, uğrunda tek öldüğüm......Güler TURAN(babidim)

Böyle dost olurmu can hallerimi sormadın
Bayram da bile selam verip alıp salmadın
yatlar vurdu gardaş neden yaranı sarnadın
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm...AŞIK KOMANİ

Dost olur hak katından irfana
Yenilmez dostluğun meyvesi irfana
Hamdır vucut şehir konaklanmaz irfana
Seyit kazım dost yedi kapılı hana benzer..Mahsuni02

Dostun nazarıyla tutuşur aşkın çırası
Hal ehlidir can iyileşir gönül yarası
Yine gönlüm coş eyledi vay yoktur durası
Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm...AŞIK KOMANİ

İsmim her anılışta mecnun diye başlandım
Bazen gülüp geçildim bazen ise taşlandım
Sevdanın kazanında kaynatıldım haşlandım
Duy canımın yongası gül döktüm yollarına............Bayram Ali Bülbül

Azmettim sevdamı serdim yolarına
Gönül ferman dinlemiyor sen yanımda olmayınca
Azimet neylesin sözler dile gelir
Duy canımın yongası gül döktüm yollarına....Remziye ÇELİK