CANIMIN YONGASI
Neylerim sırça köşkü, yitip giderken zaman
Duy canımın yongası, yoluna gül döktüğüm Hasretlik alevden kor, sevdan vermiyor aman Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm Terk etti umutlarım, dikiş tutmaz yaralar Sardı hasret alevi, ala dönmez karalar Vuslat kapıyı çekti, kör düğümdür çareler Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm Alev akar ırmağım, bahçem bağım çöl oldu Sevdası düştü güle, bülbül sustu lal oldu Tanımaz oldum dostu, yetiş bana hal oldu Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm Mevsimler terse döndü, haber yok bahar yazdan Benden neşe ne gezer, yollar ayrıldı hazdan Usandım hep günümü, üşüten bu ayazdan Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm Tenin Şam’ın ipeği, ağzın dilin bal gibi Nur yüzün süzüm, süzüm, selvi boyun dal gibi Yüreğimde solmazsın, yedi veren gül gibi Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm Boyun eğerim derde, bilir yaratan kerim Ruhum bedenden çıkar, toprağa döner yerim Bir mecnundan farkım yok, her cana hülyam derim Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm Şu gönlümün sevdası, kaşı kirpiği karam Zaman finale koşar, geldi geliyor sıram Azıcık sevginden ver, sönüp bitmeden çıram Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm Yüreğin alt köşesi, işlendi kare, kare Can özümü bağladım, melek yüzlü bir yâre Bu derdimi sevmişken, istemem başka çare Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm Sensizlik hep korkumdu, bak işte geldi sere Hiç duymadın sesimi, boyun büktüm kaç kere Umutlar yeşermedi, belki başka sefere Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm IŞIK serim veririm, kadir kıymet bilene Allah’ım huzur verme, ağlatıp da gülene Canı candan ayıran, kapı, kapı dilene Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm Azimet IŞIK 14.11.2010 Saat. 16.29 Kumbaba Şile İSTANBUL Şiirime yorumuyla destek veren can dost Hayrunisa hanıma saygım çokçadır Azimetim bilsinler, sonum gelir yollardan Binlerce kez ölürüm çekip giden sallardan Sensiz huzur görmedim yapıştığım dallardan Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm._________hisbey Nefes alsada ruhum beden benzemez sağa Muhabbet bahçesinde döndüm kuru yaprağa Gül yerine kalbimi gömdüm kara toprağa Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm.______Mustafa Sade Sevgi katlanmakmış,meğer AŞK-sa yaşamak, Gönül sarayında çağlayıp,YAR ile akmak. Birlikte ağlayıp,bir ömür birlikte gülmek. Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm...Durak YİĞİT Koşa koşa gel bana,kurban olayım sana, İtibar etme kula,sen bakma ona buna, İstersen nazlı ceren,istersen ol nbir suna, Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm. Kocakurtsoylu Kaderse bu olanlar boynum bükülür o an Gözlerim görmez olur kalmaz dizimde derman Gönlüm isyanı basar duygular olur harman Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm...dağ gülü Duymuyorsun ne etsem, kulak ver gel sesime. Seni söyler dilime, soluyan nefesime, Vuslatı bekleyen şu, gönlümün hevesine; Bir nigâh et ne olur, uğrunda tek öldüğüm......Güler TURAN(babidim) Böyle dost olurmu can hallerimi sormadın Bayram da bile selam verip alıp salmadın yatlar vurdu gardaş neden yaranı sarnadın Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm...AŞIK KOMANİ Dost olur hak katından irfana Yenilmez dostluğun meyvesi irfana Hamdır vucut şehir konaklanmaz irfana Seyit kazım dost yedi kapılı hana benzer..Mahsuni02 Dostun nazarıyla tutuşur aşkın çırası Hal ehlidir can iyileşir gönül yarası Yine gönlüm coş eyledi vay yoktur durası Duy canımın yongası yoluna gül döktüğüm...AŞIK KOMANİ İsmim her anılışta mecnun diye başlandım Bazen gülüp geçildim bazen ise taşlandım Sevdanın kazanında kaynatıldım haşlandım Duy canımın yongası gül döktüm yollarına............Bayram Ali Bülbül Azmettim sevdamı serdim yolarına Gönül ferman dinlemiyor sen yanımda olmayınca Azimet neylesin sözler dile gelir Duy canımın yongası gül döktüm yollarına....Remziye ÇELİK |