DÜŞÜN…?
Senden
Binlerce kilometre uzakta Biri var, seven Gözleri pencerede yolun gözleyen Özleyen Kısır düşüncelerle cebelleşen Sevda dehlizlerinin O loş labirentlerinde çıkış arayan Devasa hüzünlerin kıskacında Kıvranan bir yürek Bakışları donuk İnsanlardan yılmış, ürkmüş Mağlup bir ordunun Baş kumandanı gibi yorgun Yarınından ümitsiz Beklentisiz Ve Bahtsız biri Karşılamak için, seni, gülerek Limanda bekledim, belki diyerek Nasıl mutlu olsun bu deli yürek Gelenler içinde eğer sen yoksan Gelmedin ki yine Yanan ben oldum Kahrolan, tükenen, yine ben oldum Sessizce geriye Dönen ben oldum Ne umutlarım yeşerdi Ne de müjdeli haberler getirdi zaman Huzur kentinin kapıları Hiç açılmadı ki bana Ne farkı kaldı ki, yarının dünden Bizim sevdamızda Gül çiçek açmaz Tomurcukken solar,aşk bahçesinde Niyazlar devrilir Dualar ölür Bir inilti kalır dudaklarımda Billur kadar saftı Su kadar temiz Ne yazık ki, ayrılığa esir düştü Sevgimiz Bastırılamıyor senli duygular Düşlerimde sen var Gözlerimde sen Senle gezdiğimiz, o eşsiz yerde Zavallı yüreğim, ateşte, korda Orada eğlenen, insanlar var da Gülenler içinde, eğer sen yoksan Her bir köşesine Ümitle baktım Bulamadım, göremedim sen yoktun Yanan ben oldum, dönen ben oldum Yine de adını Anan ben oldum Bu nasıl sevdadır Söyler misin yar Ben bülbül olmuşum, işim ah-ı zar Cevabı olmayan sorularla Boğuşurken buralarda Sen Belki de O sarı saçlı çocukla Şen, şakrak arkadaşlar arasında Kahkahalar atıyorsun dur, kim bilir Oysa ben Doğum ölüm arası Ömür denilen bu kör olası Yaşantıda Sensizlik ağıtları diziyorum göklere Sınama sabrımı ey felek benim Ağrılar kol geze şakaklarımda Bir gün ıslatmadın, kuru lebimi Sevindiremedin, kırık kalbimi Sana gönderdiğim, son mektubumu Alanlar içinde, eğer sen yoksan Bilemeyeceksin Sevildiğini Şarkıyla, şiirle övüldüğünü Senden son dileğim, bil ki sevgili Düşün..? Beni böyle bitkin “seni düşünürken düşün” Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |