EY KADİR

Feleğine bir şey söyle ey Kadir
Eteğimden tuttu salmaz zor beni
Gider dedim, kurdu döşe bir çadır
Yangınlara davet eder kar beni

Avuçlarım nursuz cana batmıyor
Erenlerin kervanına katmıyor
Ham akılım yön bulmaya yetmiyor
Çölden dağa eser atar ser beni

Bu Alem’de nazlı canan yar diye
Bitti zaman gel boynuma sar diye
Avunurken gören gözüm var diye
Yanı baştan geçti gitti kör beni

İsteklerim arşa dair durmuyor
Iska’larım ok hedefi vurmuyor
Hasbıhal’im başkasıyla sarmıyor
Kulum deyip ara sıra sor beni

Kapatılmış suratıma perdeler
Feraset’im bıraktığın yerdeler
Dizler’imse çekeceği fer deler
Günden güne bitiriyor sır beni

Çiftçi Baba göz kırpıyor kederim
Bunca derdi toy gönülde güderim
Vuslat yoksa bırak beni kaderim
Çek silahı ta alnımdan vur beni

AHMET ÇİFTÇİ