ESİR DÜŞTÜ
ESİR DÜŞTÜ
Al yazmalım daha ne diye’m sana Gönül paralandı dil esir düştü Gözüm kısmetini verdi zamana Nutkum tutuklandı hal esir düştü Ayrılık denilen bu melun illet Gündüzü kederli gecesi zahmet Günleri sayarken su oldu mühlet Gün aya uğradı yıl esir düştü Başım elif okur ellerim vav da Hayalim yanıyor amansız lavda Bir yanım fakirlik bir yanım sevda Ayağım bağlandı yol esir düştü Hicaz faslı çalar yetim kemanım Sürgünü seyranda artar dumanım Gözyaşına boğdun beni cananım Merhamet şahlandı bol esir düştü Tınlamazdım senden evvel ırağı Kara bahtım haram etti durağı Kim teselli etsin yanan yüreği Papatya kurudu fal esir düştü Emek kutsalını harami bastı Çiftçi Baba artık düzene küstü Alnının terinden umudu kesti Keseye kar yağdı pul esir düştü AHMET ÇİFTÇİ |
Ak sine içinde ceylan vuruldu.
Kağıt boyun büktü, kalem kırıldı
Yetim bir cümleye el esir düştü... /ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
Deyiverdim güzel şiirinize...
Tebrik ediyorum,
Selam ve saygılarımla...