YETİM KALDI

Art niyet ellere almış yuları
Sıkılmış yumruklar, el yetim kalmış
Katrana dönüşmüş sevinç suları
Bülbüller ayazda, gül yetim kalmış

Nefis insanlarda zaaf görünce
Başlamış delmeye inceden ince
Tilkinin hüneri para edince
Aslan çöle düşmüş, fil yetim kalmış

Bencillik evrende olunca atlı
Emeksiz sermaye gelirmiş tatlı
Münafık yüzlerde maske on katlı
Adalet perişan, dil yetim kalmış.

Bırakmış sürüyü ayrılmış yoldaş
Açık gözlemeye başlamış sırdaş
Dokunmaz yılana deyince kardaş
Süvari çaresiz, hal yetim kalmış

Kucakta görünce onca taşları
İblis yaz diyerek sunmuş kışları
Serveti görünce dönmüş başları
Kitap tozlu rafta, yol yetim kalmış

Fırfırlı dünya da kim kaldı baki
Çiftçi Baba ölmek hüner mi sanki
Vuslat şerbetini sunmadı saki
Musalla tükürür sal yetim kalmış

AHMET ÇİFTÇİ (ÇİFTÇİ BABA)