ŞEREFEBen ne düşler gördüm uyunmamış gecelerimde, Ne şarkılar dinledim sesinden; hiç söylemediğin, Kırık kanatlı kuşlar gibi aşklar besledim; Yem diye yüreğime hep hicrânı atarak, Her yağmur sonrasında, adım adım dolaştım gökkuşağında; Renklerin vardı onda, sana rastlarım sandım. Aldırmadım dikenlerine, güllere sarıldım hep, Yerlerde sürünüp, menekşeleri öptüm bir bir; Kokun var diye... Denizlerin dibinden, bulutların üstüne Didik didik aradım İstanbul’u, Rüzgârlarla, kuşlarla sürdüm izini; Yüreğinden düşmüş bir sıcak damla bulamadım... İsyandaydı gönlüm, Düğümler attım özleminin üstüne, Dert anlatamadım.... Anladım sevdiğim; sende vefâ bu kadarmış, Kaderde, yokluğuna kadeh kaldırmak varmış... Ünal Beşkese |
Her defasında imrenerek okuyorum...
Bu şiirde işte böyle...
Şiir yüreğinize sonsuz sevgi saygımla...