UYKUDA AÇAR KAN ÇİÇEKLERİ
Aylardan Temmuz’du
Bir gece yarısı Bağıra çağıra geldi Amansız ölüm Kan içici çetnikler Medeniyetin tam orta yerinde Gözlerinden vurdular taze çocukları Annelerinin ellerinden koparıp aldılar körpecik fidanları Arşı inletti bebelerin çığlıkları Anaların gözlerinden kanlı yaşlar indi Tarifi mümkün değildi çekilen acının Elvira’nın sevgili Amar’ ını vurdular bağ arasında Kimseler görmedi Şahidi yoktu ölümün Ecel Komşu bildiğinin elinden geldi Uykuda açtı kan çiçeği Neden öldüğünü bilemedi İki yaşındaki Yusuf Kimseler görmedi Duymadı feryâdını mazlumun Suçlular dururken masumlar bedel ödedi Kına ağaçlarının altında İnsanları yaktılar diri diri Kemiklerden kule yaptı Sırp canisi O kara gecede Ölüm Binlerce cana Aynı anda dokundu Kanlı oyunu kurgulayan İki yüzlü dünya insanı Sessizce izledi soykırımı İnsanlığın Gözleri yoktu Ah Bosna Amina büyükannemin güzel vatanı Ölümün Sırasız kol gezdiği ’Ana ’ toprağı Mezarlarda açan kan çiçeklerini Hangi vicdanlı insan unutabilir ki Unutmadık Srebrenitsa ’ Kulillah sümme zerhum (Allah de, ötesini bırak)’ Deniz GİRİTLİ Gönül sesimi güne taşıyan seçki kuruluna, beğeni ve yorum bırakan şiir dostlarına gönülden teşekkür ederim. Yorumlar şiirin önüne geçmiş Öylesine dolu ve içten ki yazılanlar .Bosnalı kardeşlerimizin acısı hepimizin acısı olmuş . Duyarlı yüreklere bin selam olsun. |
İşte Ortadoğu, kendi halkına zulmeden zalimlere tüm gayrimüslim
ülkeler yardım halinde. Afrika ormanları belgeselleri gibi,
canavarlar avdan parça alabilme yarışında.
Duyarlı yüreğinizi kutluyorum; saygılarımla.