Fazladan İnsanlık Kaldı mı Elimizde
Hava çok soğuk
Duvar diplerinde birbirlerine sokulmuş Dudakları morarmış Ayakları ıslak Parmak uçları soğuktan hissizleşmiş Gözlerinden umudu çalınmış çocuklar Gözleri Ceylan gözleri dipsiz iki kör kuyu İletişim kuramıyorum Öyle kırgınlar ki büyüklere Bakmıyorlar yüzüme Üzülünce üşür mü insanın ruhu Benim üşüyor işte Aklım üşüyor yüreğim üşüyor Vicdanım üşüyor Vazgeçmeyin kendinizden Şehrin en işlek caddesinde eylem yapın Farz- ı misâl gök kuşağı olun Var gücünüzle asılın düşlerinize Büyük adamlara çarpa çarpa Gök gürültüsü biriktirin gizli hazinenizde Ölümcül yaralar açılmadan gül teninizde Yetim ellerinizle dokunun taş kesilmiş kalplere Patlamak üzere olan volkan olun meselâ Belki kıvılcım sıçrar nasırlaşmış yüreklere Aralanır kutsal sığınaklarının kapısı Ne olur söyleyin bulutlara yağmasın yağmur Saz benizli sübyanlar ah ettikçe derinden Utanıyorum sıcak ellerimden Özür dilerim hepinizden İnsanlık adına Deniz Giritli |
Gönül rahatlığıyla güzel şiirinizi kutlarım…
Çok çok Beğendim…
............................. Saygı ve Selamlar…