Sessizlik var odamda Yine
Herşeye Rağmen Ey Sevdiğim,Bugun bi mutlulukla hayata günaydın dedim Sen saçlarımı okşasan Tut elimi birlikte çıkalım bu yolculuğa.biliyormusun gecenin karanlığı bana o kadar şey düşündürüyor ki; anlatamam.Hep merak etmişimdir,aşk tanımlansa kaç kişi aşığım diyebilecek,İçindekileri bütün gizemiyle ona anlatmak,durup dururken ansızın onu öpmek,Ben sensizlikte seni yüreğimde büyüttüm,Tek dünyam tek umudum tek gelecegim tek kaderim ve tek mutlulugumsun sen benim...
Sessizlik var odamda Yine,Duvarda resmin, O sıcak gülüşün Biliyormusun sevgili Gece parlayan yıldızlara,karanlıklara senianlatıyorum Kimi zaman bir çocuk oldum gülüşlerinde şımaran, kimi zaman bir köle dokunuşlarında kendini bulan Benim sözlüğüm neden farklıdır bilemedim hiç...Yazmasın istedim vedalar ve vedalara yüklü anlamlar sayfalarda, boş yere aradım uzun soluklu aşkları yırtık sayfalarda...Nedendir bilmem hep ama hep ayak izleri oldu satırlarımda...Kah kuma gömülüp kaybolan ayakların izlerini aradım çöl ıssızlığı akşamlarda, kah demirden bir örs gibi vurdum adımlarımla vurgun sonlara... Yağmurun toprakla buluştuğunda etrafa yayılan o muhteşem kokusu kadar tutkulu bir sele saldık duyguları seni kızdıran şeylere ben de kızarım kötü olurum...senle yemek yerim senle güler senle ağlarım Göreceksin,sevdanın çiçek çiçek açtığını umudun bir yangın gibi alev alev ikimizi birden sardığını. Anladım ki mümkün değil seni sensiz yaşamak. Ben o gönlü genişlerden değilim. Madem içimdesin, yüreğimde taşıyorum seni,o zaman yanımda da olmalısın. Sensiz yaşanmayacak bu aşk ötesi yok... Mavi Sevdam YakupHan Ulu.. |