EMANETİM SANAkevser suyuydu yüreğinden gönlüme akan Elhamdülillah deyip bir avuç kalbime çarptım. o gün bugündür iflah olmaz yüreğim garip bir zerdüşt garip bir meczup aşkın yaman denizlerinde yüzen denizci misali nefes nefese doğruluğun gölgesinde ilerleyen karınca misali adım adım sana gelmekteyim karanlıklarda el yordamıyla lütfen ışığını karartma kutup yıldızım. sen surat astıkça yönüm meçhule varır bilirsin kalbim göçebe kuşlar gibi yerinde duramaz göç eder seni bulmanın aşkıyla gece gözlerine çökünce yoksulluğun evsiz biri gibi sokulurum kimsesizliğimin kucağına yağmurlar iner yüzüme soğukluğuna ürperirim unutmak için ne kadar dua varsa asılır dilime içim dışım çıplak bir çocuk yırtık kalbimden sen sızar ayaza. ölen bir çocuğun gözleriyim bomboş bakar her yöne neden diye sormaya korkar daha masal tadından yeni uyanmışım savaşın kanı ellerimde çocuk parkında kalmış bebeğim bir annenin yavrusuna ağlamasını dinliyorum ninni yerine uyumak öyle zor ki. somon balığı gibi ters yöne yüzmekten yorgun kollarım varamayacağımın bilinci beynimde zonklar yem olurum belki de bir başka balığın ağzında ağlamamaya yeminliyim ölsem de dönmem fikrimden. kaderin ördüğü saçlarımı savururken rüzgarların ellerine bir sen okşa diye emanetim sana. Ayvazım DENİZ |
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun