GözlerimGünün yorgunluğu çöktüğünde pencerelerime Sinerim kucağını açmış bir koltuğun şefkatine Tavanda akan meftun âlemimi gözlerim Örse vurulmuş gibi şimdilerde divane başlar Kesilmeden bir gamın soluğu diğeri başlar Bakar durur da nedense göremez gözlerim Ruh azılı firari, bedense mekâna esir Bu firak pervasız cellat kesilir Ne zamandır birliği arar gözlerim Esrar hakikatler ve adil vicdanın sesi Mühim olan kalbin huzuru, teferruat ötesi Huzurlu bir uykuya dalmak ister gözlerim Sabuna nispet kayıp gider elimden ömrüm Silkelendikçe marazlardan kuş misali hürüm Yarına daha ümitvar bakınca gözlerim |