KALEMİMÖnüme açıldı tertemiz sayfam, Yazmak istedikçe ağlar kalemim, Elim kolum tutsak karışır kafam, Çaresiz halimden anlar kalemim. Aynaya baktıkça kaşım karartır, Döktükçe dizeye içi karartır, Kabuslu rüyaya yorum yaratır, Yinede hiç durmaz çağlar kalemim. İçimi dışımı bilirdi oysa, Benimle ağlardı hıçkırık duysa, Derdime dermanla noktayı koysa, Yüreği derinden dağlar kalemim. Ne sitemi biter, ne de öfkesi, Maziye gömülür acı ukdesi, Yükü taşıyamaz ağır gövdesi, Ezilir altında ahlar kalemim. Bitirmez yazdıkça bir ömür boyu, Anı da yaşatır gezdikçe koyu, Gizlemez apaçık överken soyu, Tek sözle dilimi bağlar kalemim. Nesrin Önem Demir 10. 22. 2015 |