Karanlığın Ardında
Gökyüzü yakınlaşıyor, azalmakla yükümlü nefesim tükenmekte
Bugünlerde sabırsızım, her aksi hal sinirimi yoklar Yaslandığım duvarlar ise bedenim kadar yorgun, belkide üşümekte Yok olmak ve yok olmaya yakın olmak arasında bütün yollar Telaş yapan herkesten sanki bir alacağım var, gözleri görmez beni Yaşlanmaktan kaçmak ise mesele, tüm seneler onların olsun Belki karanlığın ardında seni izliyordur uslanmaz bir serseri Doğruları söyleyeceksek eğer; şu İstanbul içinde bir İstanbul’sun |