Mezar
Bakma ey sevgili; ölümü andırıyorsun
Yaşamın soluğunda mezarlar parçalandı Uzakta kalıp öyle, günümü kutluyorsun Ömrümün isyanı bu, hepsi de dünde kaldı Hitap sanırım bana, sesleniyor ak gece Sabahtan daha parlak yolumda olan ışık Ufukta bir kadın ki, başlıca bir bilmece Sana ait gölgesi, gizemiyle savaştık Şekillendi ümitler, hevesler, tüm besteler Yurduma aniden gel, meydan oku şartlara Ecel-mezar gerçeği; gelirken ahesteler Atlayıp aniden gel, kağıttan şu atlara Hakikati saklıyor sabrım korkup da benden Bilmemezlikten gelmek; rollerin en korkuncu Huzuruma saplıyor hançeri garip beden Kalkmak artık imkansız, sanırım bu sonuncu Virane taşlık artık, yıkıldı yıkılacak Kale değil o taşlık, yok oldu ihtişamı Çok fazla zorluk aştık, yaşlandı yaşlanacak İnfazın fermanını, sevgili hazırladı |
Şiirin harika.Finali de muhteşem.Yüreğine sağlık.
Selam ve duam ile.