Şizofren Güncelerkokunu çalıp yangın yerinden arka ceplerime doldurdum kimselerin olmadığı kalabalıklarda sevip, okşayıp... boğazını sıkıyorum sonra gömüyorum vicdan mezarlığına topraklar toprak değil kürek bağrımı eşiyor kör bir ateşte kör kütük sarhoş oluyor tenim kör düğüm oluyorum ağır sözcüklerde iplik iplik sökülüyor yokluğun nakışı oyuklardan varlık kanıyor hüzzam gülüşler besteleniyor kaçak notalarda avuçlarım mızrap yarası yollara basmaya korkuyorum ayaklarımdan daha yorgunlar zamanı durdurdum rüzgar esmiyor güneş saklanmıyor bulutların ardına yağan yağmur değil bütün seslere sağırım aynalar seni sızdırıyor kırıklarından satır aralarında esir kaldı mavi bir düşün ak gerdanı daha kaç yıl yatar çürümüş mahzenlerde kuş cesetleriyle koyun koyuna... şarap ve ölüm korkusu belini büküyor insanlığımın... frezya |