Söz Sözü Anlamaz Değil
kabul etmek koşarak vazgeçmeyi gerektiriyordu
tamam yumuşak ol ve yanaş söz sözü anlamaz değil lakin bu tanrıların oyunu biraz sonra öfkesi burnunda oda dolusu nesnelerin mutluluğundan vazgeçip vahşi kaprisleriyle çatışan bir cüce olarak dünün biriktirdiklerine dalacaksın sevgisi ağır basan susma merasimin devam edecek zamanı iyi ve kötü düşünceler için besle sırtındaki yükü çoğaltmaya gerek yok en anlamsız kelimelerin ortasında bile düşe düşmeyi dile yaprağa hafiflik sunmayı ezberleyen rüzgar sınıyor cesaretini teslimiyetin bir his ki o anı anlatmak zor karışık bulutlara batan zikzaklar ve nihayet bedeni sarsan gerçek hakimiyet. |