İşte gidiyordum sevgilim
deminde içilen ,bir Aşk’tan
tadı dimağımda kalanlarla...


maviden kızıla dönen gözbebeğimden
vedalar bırakırken usulca şiir yüzüne
ilmek ilmek sökülüyordum senden
yürüyordum koyu bir unutkanlığa...
sicim sicim yağan yağmurun altında
ellerim cebimde
kanter icinde
boynumun eğilmişliğiyle
kirpiklerimdeki nemi tutarak sıkı sıkıya..



koca şehir yabancılaşırken
her adımda tenhalaşıyordu
seninle kalabalıklaşan yüreğim...
içine düşürmek istiyordu sanki
adımlarıma çelmeler takan kara toprak...




içimden duyulan seslere karışırken gözyaşlarım
sensizliğin yataklığına soyunuyordum...
üşümüşlüğümle...


tüm geçmişiyle
şehit veriyordum ağlayan yanımın yüzünü...






başımız sağolsun
sol yanımın hüznü

parmaklarımın ucuna küsen şiirlerimin
kaçını yaşatabilir şimdi ölümün ?


elysa
(unutulmuşluklardan...)


Deniz ÜLKEGÜL’ e Sonsuz Teşekkürlerimle...