Emin OldukçaAn... Ruhuma sesleniyordu Zaman aklıma hakikati haykırıyordu İradem, bahşedilen takdir hakkını nasıl kullanıyordu Şek ve şerik içinde zihnimi ihata etmek isteyen nefs durmuyordu Gafletim ve kahrım zan ve bilinçaltımda bulunan açmazlar yoruyordu Korkularım, endişelerim, kaygı ve vehimlerim kendiyle yüzleşmekten kaçınıyordu İnsan, okuyan, anlayan, emin oldukça iman eden ve inanan birFurkan olmalıydı, geç kalınıyordu Mustafa Cilasun |