Bazen
Sen ne zaman yalnızlığını sevmeye yeltensen
Kimsesiz bir şiir geçerdi içimden İnsan aynasında sofistike boşluğa dalarak Müsait bir sessizliğe inerdim gözbebeklerinden Terki diyar ederdi maviye çalan kelimelerim Sonsuz evren ve ben seni beklerdik Şekilsiz bir karanlığa, şekil almak için Yine sana yazıyorum Yaz sıcağının sabah serinliği Aynada kendinden emin duruşuna bakarken Buluyorum seni Orta halli parfümünü ovuşturup bileklerinde Seni ilk gördüğüm güne düğmeliyorsun gömleğini Ve hep aynı hüzne yatırıp saçlarını Hep aynı telaşla çıkıyorsun evden Sonra hızlıca vurup ellerini birbirine Hayatı kapıştırıyorsun avuçlarında Bir yol ağzında sevgiliye kavuşur gibi… Bazen Çok sevdiğin yalnızlığını bile yalnız bırakıp Bir tek kendini alıp çıkıyorsun sokağa Ancak sokaklar avutur sanıyorsun İçinde gizlediğin kendine yabancı birini Hissederek bakınca görülebilen Yüzündeki o sonsuz fedakârlıkla Karışıyorsun yalancı kalabalıklara Kalabalıklar ki kulak tıkar yalnızlığına… Ben yine seni yazıyorum Yokluğun kaç şiire bedelse Bir ney sesinde kesiliyor nefesimiz Duraklıyoruz seninle ıtri bir gecede Kelimelerin sonsuz büyülü dansı Başın dönüyor senin İçin titrerken İtinayla yalnızlığını örtüyorsun üstüne Şiirdendir diyorum. Hep Şiirden Başını omzuma yaslar ümidiyle Ah içimin kuruntusu Durup durup hüznümden öpüyorsun Hüznüm ki aşka insanı kurgulamış Hüznüm ki boşa harcanmamış Hüznüm ki zerre izah edilemez Ve muhatabını hiç aldatmamış Dedim ya! Ben hala, yine, yeniden seni yazıyorum Aşk yolunu şaşırsa da diyarında |
Yokluğun kaç şiire bedelse
Bir ney sesinde kesiliyor nefesimiz
Duraklıyoruz seninle ıtri bir gecede
Kelimelerin sonsuz büyülü dansı
Başın dönüyor senin
İçin titrerken
İtinayla yalnızlığını örtüyorsun üstüne
Şiirdendir diyorum. Hep Şiirden
Başını omzuma yaslar ümidiyle
bu sayfaya ne zaman gelsem
her defasında aynı heyecan ve aynı duygu kelimelerin ve sesin buğulu dünyası ..
Bir yürek..Bir kalem ve ...Bir çok Şiir ..
Alkışlarımı bıraktım Şiirinizin baş ucuna hepsi sizindir efendim..