Sensizlik düştü yeniden aklıma
Her şeyin bitişi gibi
Sensizliğim hakim oluyor sensiz kalmışlığıma
Yüreğim
Sevdasını zapt edemiyor ne yapsa
Sen olduğunda her şey
Durmadan gözyaşlarım eşlik ediyor
Sensiz kalmış soğuk ellerime
Dokunmadan sana
Sönmüyor yüreğimin ateşi
Ne yaptıysa
Gitmek bilmiyor
Ne zormuş sevda denilen şey
Hep mi beslenir yürek içinde
Susturmaya çalışsa da
Yok desen de
Olmuyor olmayacak görsem de
Durmuyor yüreğin alevi
Ben sensizliği alıştırmak için
Yazmadım bile sevgimi dizelere
Sakladım. Yok saymaya çabaladıkça
Can buldu hiç durmadan
Sense ne bir ses veriyorsun
Ne de senin gözlerinin yeşilini unutabiliyorum
Tutunamıyorum sensiz olmaya
Sen ki benim dünyamsında
Bunu kaybettiğinde mi anlayacaksın
Son seher vakti yaklaştığında.

Melek ÖZKAN