YANITSIZLIĞIN SON ÇARESİZİ
Sevdalarını bir kenara bırak
Ne zaman dokunduysa yüreğine Hep yaktı ince ince Kor bir alev gibi Acı dolu yüreğime Hançer gibi saplandı her damla gözyaşımda Sevmek Uzaktan bakıyor sana artık Anlamıyorsun Neden dinlemiyorsun Söyleyemiyorsun yüreğine Söz geçiremiyorsun Dur de artık sevdalara Dur de ki sana uzanan elleri geç olmadan fark et Ama nafile Yüreğim bir kere Doldu bu sevdayla Sevdalara küskün mü uyanmalıyım artık Beni sevenin elinden mi tutmalıyım yoksa Belli ki onunda acı dolu yüreği Bir bana kapalı gökyüzünde parlayan yıldızların ışığı Bir bana mı her gün doğup ta içimi aydınlatamayan güneşin nazı Yoksa bir ben miyim mutluluğun farkında olmak istemeyen sorumsuz Bilmiyorum işte Karmakarışık her şey Dört bir yanımı deniz sarmalamışta sanki Kendimi arıyorum en orta yerinde Sevdamı mı sorguluyorum Var mısın sevdana benimle Yoksun mu bırakacaksın bizi Sordukça Bir tek ben Yanıtsızlığın son çaresizi. Melek ÖZKAN |
Duygu dolu yüreğinizden gürüldeyerek,
has yürekliler yaylasına ulaşan
ve burada edalanan asil duygulara ufuklar genişliğinde selam...
Kaleminize has ahenkli saygı...
Bunlardan daha koyuca tebrikler...
Cemre duygularında yıkanmış yürekle ve şiirle kalınız..