YÜREK ÇİZGİM
Yangınını döktü içim,
Kalemin keskin yanıyla, Kazıdım karanlığı. Her kıvrımında, Bir volkan misali alev aldı, Hüzne boğuldu çizgiler, Siyaha kandı. Belki; Sevdaya yelken açtı. Belki de; Ayın yeniden doğuşunu anlattı. Kimi zaman; Doldu umutla, İçimdeki yaşanmışlıklara battı. Kalemin Her kıvrılışında, Yüreğimin sızısı arttı. Her dokunuşunda, Ayrı bir yön çizdi, Boynu bükük kıvrımlarda. Kimi zaman; Anlatamadı olan biteni, Sessizce yol aldı kalem ucunda, Süzüldü inceden inceye. Derin manalı, Bir o kadar da edalı, Suskunluğumu yaşadı, Beni anlattı, Ağlattı. Melek ÖZKAN |
Kimi zaman;
Anlatamadı olan biteni,
Sessizce yol aldı kalem ucunda,
Süzüldü inceden inceye.
Derin manalı,
Bir o kadar da edalı,
Suskunluğumu yaşadı,
Beni anlattı,
Ağlattı.