KUZGUNİ HAYATLARGözlerimizde birikirdi acılar Yaş olup akardı Yüzümüzün tarifi mümkünsüz Coğrafyasına Gamzelerimizin dipsiz çukurları Dolar dolar taşardı da Kimseler duymazdı Bir damlada boğulan Hayallerimizin çığlıklarını... Biz kuzguni günlerin Güneşe hasret çocuklarıydık Örselendik,kırıldık,koparıldık Ama devrildikçe,yeniden kalktık Acıyan ayaklarımızın üstünde Dilimizde onurlu türküler Nasırlı ellerimizde Narin kırmızı güllerle... Gökyüzünde Ay-yıldız Hala parıldıyor ışıl ışıl Denizler genç mavi Ağaçlar en yeşil fistanlarını giymiş Savruluyor yaprakları Delikanlı rüzgarların önünde... Ama biz Yaşlandık! Belimizi bir tek O kahrolasıca romatizma büktü Anlıyacağınız Eğilmedik Kimsenin önünde... Yüzyılların Rüyasından uyandık Az önce,gençlik yitip gittiğinde Herşey yorgun Herşey eski Herkes ihtiyar Ama ACI İHTİYARLAMIYOR İŞTE... Esra TÜRKER KONUK - KUZGUNİ HAYATLAR- 18 EKİM İKİBİNONBEŞ |