SEN ÜZÜLMEGözlerin dolu dolu yağmur öncesi sanki Ha düştü ha düşecek kuruyan toprağıma Bir damlasına dahi kıyamam ben inan ki Lavlarım püskürse de yanaşma sen dağıma Esen rüzgarlar gibi saçlarını savurup Ayrılığı ekmiştin sen bu dağı kavurup. Uzaktan seyrederim mutluluk buymuş deyip Sen üzülme yeter ki ayrılığa razıyım Suratsız bu hayatım arada ,gülümseyip Geçerse sol yanımdan derim ben dert sazıyım Yarin ardı karanlık çaldıkça aydınlanır Dertli olan her türkü beni sesimden tanır. Pişmanlık dediğin ne? gerek var mı bunlara Sevda karlı dağlarda kardelenin boynunda Kekliğin soluğunda halka olmuş bu yara Acılar yatıp kalmış ayrılığın koynunda Alıştım ben nasılsa sensiz de yaşıyorum Senden gelen acıyı yürekte taşıyorum. Sen gülersen çiçekler dalında tekrar açar Bahar yazı kucaklar kızıllaşır gülün de Martılar sahillerde dertsiz kedersiz uçar Sevenler yine doğar ayrılığın külünde Gözlerin karanlığa yıldız olup düşerken İnan kırılmam artık bu aşk da bitti derken. Ayvazım DENİZ |
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun