UNUTULAN MEKTUPLARŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ben ne aşk mektubu yazabildim ne de alabildim:)) Keşke o zamanlara yetişseydim ve o mektupları saklayabilseydim. Sayfa sayfa döşendi parmaklar sızlasa da Yorgun düşen ellerim kalemi bırakmadı Başım uykuya daldı odamdaki masa da Gönlüm hemen uyandı çilemi bırakmadı Sevdanın adı ile mektuplara başladım Kuruyan her duyguya tekrar aşkı aşladım. Postacının yolunu gözlerdim sabah akşam Mektup gelmedi diye ağladığım vakidir Hüzünle pencereme çıkıp sigara yaksam Gören efkarlanırdı derdim sanki bakidir Kuru dal canlanır mı su döksem fayda etmez Bu dert bana yapışmış zorlasam yine gitmez. Hayırsızın biriydi beklemeye değmezdi Satır satır mektuplar yalnız beni anlattı Bu gönül her adama böyle boyun eğmezdi O yüzden ara sıra kulağını çınlattı Çekmecenin birinde mektuplar unutuldu Çiçek gibi korunup defterde kurutuldu. Aradan yıllar geçti aşkın devri kapandı Ne yana dönsem hayal hala gözde umut var Gönül bu gizli gizli belli etmeden yandı O yüzden belki yare böylesine sitemkar Öyle bir an geldi ki kalem aşkla bozuştu Sığmadı satırlara şiirleşerek taştı. Ayvazım DENİZ |
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun