0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
910
Okunma
-Vahap Akbaş ağabeyime-
Can kafesinde geçen bir ömürdür hayat
Durdurulamayan zamanda kıt seyahat.
Aşığın son sözü şahitliğe dairdir
Sahip olduğu tek şey yârin sevgisidir.
Gözler girizgâhıdır duygu yağmasının
Makas işlevine talip ömür rayının.
Ölümün kül rengi sarınca odaları
İnsan kul hâliyle adımlar sokakları.
Yaradan şah damardan bile yakın
Ölüm en güzel kınıdır hayatın.
Işıklar göz kırparken camdan yüreğine
Aşinayım hüznü yansıtan sohbetine.
Kalbindeki kıvrımlarda saklı bir gülüş
Dostluk kıvamında varlığın şimdi bir düş.
Fırtına siyahında ararım sesini
Tutuşan dünya aydınlatır tasvirini.
Hasretin kudreti ölçülür mü dünyada
İç hayatın erişilemez dalgasında.
Dil haritanda kaybolan düşlerim vardı
Ruhumun büyülü köşesi ıssız kaldı.
