BU EKİM GÜNÜRüzğarın söylediklerini anlamaya çalışırken zaman pusuya yatmış,sessizce akşam oldu güneş açtıktan sonra balkon korkuluklarında kalan yağmur damlaları gibi hiçliğimin farkındayım böyle aydınlanıyor olsa gerek hiçlik,ay ışığında daha fazla kalmak istemiyor bu aydınlıkta karanlık şimdi balkon korkuluklarından sigara külünü silkeleyen bu eller de ellerinin gölgesi varken kaç avuçlarından çivilenmiş- in çığlığı var bu gecede bir tel saç kopardım gecenin nemine dokunup öfkelenmeye başlayan karanlığın başından ve bu ekim günü kopardığımı koyduğum bu sayfayı bükdüm yeniden okumak için lâ lâ lâ |