Adı HÜZÜN
Sen,
Her ne kadar istemesen de İnatla inkar edip, yok olmasını dilesen de Kör noktalar vardır: Ömrün her ilk ve son durağında... Adı hüzün olan dikenler yetişir Geceler boyu... Hep, Bigün bu bahçede gül de olacak diye beklersin Nafile Bekleyen de beklenen kadar inatçı... Hep yarın sanırsın Çok yakında... Gülün bahsettiği yarın Ömrün son durağında olmalı... Gün biter gece başlar, Saniyeleri sayarsın asırlarca Ama gece hiç bitmez Yarına ulaşamazsın... Uzun düşlere yatarsın Bir avuç mutluluktur aradığın Sonunda, Sonunda hep ağlayarak uyanırsın "Yanılgıya" yenilir düşüncen Bir an herşeyi bitirmek istersin Böyle sıradan yaşamışlıkları "Yaşamak" kabul etmiyorsan tabi... İçinden bir ses Seni engellemeye çalışır Tüm gücünle "Yalancı" diyerek haykırmak istersin Onun sesiyle herşey susar "Söz" der, "Sana söz, herşey düzelecek bir gün..." Ama "O hiç sözünde durmadı ki..." ASKOZLEM Fasl-ı Mai |