Eyer ki , Kıyametin habercisiyse yokluğun
Bir tek senin için yanan kalemin dilini çevrilmeksizin sivrilteceksin Remziye ÇELİK

Şimdi seninle olmak vardı
Orta şekerli bir kahveyi yudumlarken
Hafiften yağmur atıştıracak, iliklerini üşütürcesine
Birde müzik çalacak ruhunu okşarcasına
Gözlerin şöyle bir dalacak ,gözlerinin okyanusuna


Uyan ey sevgili
Akdeniz’in kumsalına uzanıp göz göze gelmek vardı
Tenini okşayacak dalgalarla boğuşup sevişmek
Yosunlara değmiş saclarını koklayıp içine çekmek vardı
Hissedip de yaşayamadığım bir sevdanın bağımlısıyım


Bir gün fırtınalar uyur ve uyanırsa yüreğin
Ki,pembesi dudaklarında karanfiller efsunlandı
İster kavisli kaşlarını yay niyetine kullan
İster ok niyetine kullan kirpiklerini ,felç et beni


İşte o vakit
Çekelim üzerimize mavi gökle bezenmiş yıldızları
Kırılsın kemikleri şahidimiz olurken gece ve ay
Beyaz bulutlardan toz pembe hayaller yaratalım
Bir tek senin için yanan kalbim. çevrilmeksizin


Şimdi ,senin ile doğmak vardı
Yüreğine çalınmış aşk şarkılarıyla dans etmek
Yıllanmış şarabı gamzelerinde yudumlayarak
O zaman şiirde sensin şairde.


Remziye ÇELİK
05.09 .2015 Pazartesi