Aylak Patika
Tutunduğum yol, beni denize ulaştırdı,
Dalgalardan oluşmuş dağları eğdi rüzgar… Heyecanla kırpılan kirpiklerin benzeri Gecede yüz binlerce elmas yıldız göz kırpar Issız bir araziyi talan ediyor rüzgar Kıyıdaki sandalı çekmek istiyor deniz Çıktığı son seferde kaburgasını kırdı Sevgilisinden ayrı, nasıl üzgün bilseniz… Martılar unuttular bir kıyıya yaslanmış Balıkçı köyünün gökyüzünü bu ara. Denize açılmayan günlerde kahveleri Tüm sokakları kaldı aylak balıkçılara. Rüzgarların arkası büyük fırtına bekler, Dalgalar yükselerek aşar yamaçlarını. Nasıl doyurur deniz balık bile vermeden Bilinmez, bu zamanda, köyünün açlarını. İzmir-Eylül-2008 |