Terk...Şiirsiz bir sonbahar bırakıyorum sana Balkondaki gülüşlerimi konu komşuya Dağıt emi... Bu mevsimde terk olunur mu insan deme Devrik cümlelerini yalnız uykularına sakla Yalnız uykularını fazla uzatma Toparlan bir şiir oku bir adam sev Çiçekli gülüşlerini takın takıp takıştır biraz iç biraz seviş biraz dağıt Hangimiz kaybolmak istemiyor ki bazen Okul yolu çocuklarını benim için öpmeyi unutma Savaş yolu çocuklarını kendin için sevmeyi unutma Bir haziran büyüt içinde zemheriye şunun şurasında ne kaldı Üstüme vazife değil ya Maksat ellerin üşümesin Tütünü öylesine sarma sardığını öylesine içme Sarhoş ol oldun mu Sakın öylesine sarhoş olma Ağla çiğerin soğuyana kadar Babasından tokat yemiş kadınlar kadar Fırsat bulursan Mektuplarımı tekrar tekrar okumadan yak Yaktığın bir yürekten daha önemli değil ya Üç beş sayfa... Takma kafana Bir değilleme dünyasındayız zaten hepimiz Bir usulsüz ayrılık bırakıyorum avuçlarına şarapnel yemiş bir bedenden Ne az ne çok acıyor göğsüm merak etme Ettiğinde telefon etme Unutmadan Zahideyi dinle Neşet Babadan olursa daha bir makbule geçer Hoş kal Hoşçakal İlla Bu ayrılığa bir ad konacaksa Ortamlarda beni aldattı dersin kim bilecek... |