AŞKIN AYETİHayallerimi devşirdiğimde Kırılmış umutlar görüyorum gölgemin altında Öyle bir düş ki bu Boğuluyorum soluğunda Ve şafak katlediyor G/özlerimin kıvrımlarındaki ışığı G/izlediğim ne varsa ifşa ediyor gözyaşlarım Üşürken avuçlarım Sensizliğin kahrını yazıyorum parmak uçlarımla Küsüyor sayfalar d/okudukça yokluğunu Seni buluyorum satır başlarında ömrümün Seni ararken yüreğim yalnızlığın kıyısında Ekerken toprağa avuçlarımdaki hüznü Ayet-ayet aşk dökülür sema’dan üstüme Tüllenir sükûtu elem fecrin ışığında Üşür ellerim boğarken gecenin karanlığını Ve düşer yüreğime sensizliğin büyük yangını Adım-adım yürürken suskunluğu Derin telaşında buluyorum kendimi Seni beklemenin… Beklemek, yokluğun tam ortası Beklemek, benden gitmeyen başımın belası Ve beklemek, Usulü bozuk fermanın adı Sonra ben Bütün ıslak gecelerde hesaba dururum Ezber ettiğim kelimeleri Bir adım geçemiyorum senden öteye Bir adım senden geride Sana ç/aldığım bütün gülüşleri Saklıyorum yürek oyuğumda Bildiğim tüm t/uzaklara salarken sevdamı Değsin istiyorum ruhuma aşkın ayetleri Mabedimde esen duaları temaşa ederken Dem tutmuş bir sevdaya meyleder Siretimin ahvali Ve çehremde renk bulamayan kirli kelimeler… Şiirlerin baharında Toplarım topraktan hüznümün filizlerini Düşmeden gayya kuyusuna tutuyorum gülleri Ve sözlerime sürdüğüm tek şeydir Yusuf’un gömleği Ciheti belli sevdamın, Göklerden akar Varsın anlamasın artık beni ağyar Bu yüzdendir ben Durunca Kıyama, ölüme niyet Utanır çehremde aşkın ayeti Şimdi Ben ne zaman seni düşünsem Hüzün nazil olur süveydam üstüne Biliyorum Gelmeden Sen bitmeyecek asla Kadim yalnızlığım… Duyuyor musun? Son deminde kalemimin Seslenir mürekkebinden bir seda; Aşkın ayetidir Şehadet… |