DUVAR DİBİNDE
Ve dökerim,
Yüreğimin kıvrımlarında biriken hüznü Gözyaşlarımla… Kimse görmesin istedim Kimse bilmesin… Acı bendim oysa Umut yine bendim… Çaresizliği öğrendim ilk Bastığım soğuk topraklarda… En ücra köşeleri ben bilirdim Kimse bilmesin diye beni Sızlayan yaralarım vardı Ve sinemden yükselen Lal olmuş dualarım… Tek tüllenen şeydi hüznüm sadrımda Sitemim değil niyazım dem tuttu Buruk dudağımda… Utanma belası duygular Boğuyor beni çektiği duvar dibinde Kitapların ağırlığına hasret omuzlarım Kaldıramıyor artık boya sandığımı Üstüme çöksündü bulutlar Saklasındı beni mavi üniformalardan Ve artık emmiyor gözlerim Göğün mavisini Hayallerimde kokluyorum ben Silgi kokan çocukları Ayaklarıma yasaklanmış yollarda Siluetimi çiziyor bakışlarım Ve hep ihanet eder gözlerimin buğusu Ben yine okula varamazdım... Şimdi gidiyorum Görüşmek üzere Bir başka duvar dibinde… "Ağabeylerimin çocukluğuna ithafen" |