bu kentin anısı sensin çocuk
sabah serinliğinde
elleri titreyen çocuklar da susturuldu ayrılıklar yaşandı, yurdundan atıldı merhamet ayrılık denilen şeyin anısı yoktur sonrasını yaşamak en büyük ustalıktır bağrı yanık birileri bu kentin bedelini ödemiş ve sen gülümse çocuk bu kentin anısı sensin bir sigara yakıyorum... Boynu kırılan çiçekler topladık tüm umut çiçeklerini topladım ama ’’kötü bir dünyanın çoktan unuttuğu’’ bir çocuksun yaşamak alaycı bir gülüş, bir tehdit... |
Yerinde bir konu seçimi.
Beğendim...
............................................... Saygı ve selamlar...