SÖYLEYEMEMOlağan değil bu aşk hali Tüm hesaplar ayrılık derken bile Ve tüm sarraflar bir olup Beş paralık kıymet biçmemişken Hayatla ölüm arası bu köprü Hiç kurulmamış olmalı Olasılığı olmayınca İnanası da olmuyor adamın Anası ağlıyor yokluğunda Her dakikanın… Saatler kuruluyor köşeye Kimi Aysel’i bekliyor kimi Veysel’i Sahi hangi selle geliyor Bu aşk denen mendeburun Bitmek bilmez hevesi… Yokuşun tepesi ayaz, çıkma diyor Gidesi gelmiyor dizlerimin Kırılıyor kırlangıçlar gökyüzünde Şafağım atıyor ufuk çizgisinde Kızıyorum Sana değil be kuzum Gücüm sadece kendime yetiyor Aramıyorum inadına Dedim ya bir kere Senle ne köy olunur ne kasaba Olsa olsa bir hamur teknesi Yoğurur gözümün yaşını kata kata Sen say ki sevmedim ulan Bilmem ben öyle hesap kitap Tuzak sorularım olmaz benim Kadınsın ya çekmek lazım nazını Çekemiyorum işte istesem de Gitmek kolayıma geliyor Yokuş aşağı gerisin geriye Unut diyorum her adımda Ağaran saçlarımın tellerine Bir tutam ah bırakıyorum Sabahları vazgeçmediğin Tüm kahve fallarına… Nazire değil, gidiyorum demem İstemem dersen gittiğimi bile söylemem Bil ki sahiden söyleyemem, kadınım O son yolculuğumda Nereye gittiğimi Ve giderken gözümü yumup Hayalinin kulağına neyi fısıldadığımı Söyleyemem… İstemezsen işitmezsin Birlikte bozduğumuz bağın şırasında Şarap olduğumu ve sağ avucunu Yüzüne sürdüğünde amin diye Gözünü yakanın aşk olduğunu Her seherin soğuğunda İçimin nasıl kavrulduğunu Söyleyemem, duymazsın Çıtım bile çıkmaz Öylece yürür giderim Kaybolan bir bozuk para gibi Ararsın, bulamazsın Yanıma aldığım eğri gölgemi… A.S.R.A.N. |
sevgiyle kal...