Güneş Yerine
Yığılıyor yıldızlar güneş yerine
Bulunduğum heceye Ve ben üstü açık toprak damdayım Alıp yıldızları çocuk gözlerden acıyla Konduruyorum Acılı bir ananın bakir saçlarına taç diye Sabahlar ısırıyor çocukları Güneşin ısırık izleri kalıyor gölgelerinde Ve en çok barışı çalanlar direniyor Dibinden çıkarken kuyunun Yusuf İnsanlık adına Ki güneş akıyordu üzerine su yerine Gün değiştirmeden zamanı Gömlek değiştiriyor zaman çalanlar Dün kırık vazodaki çiçek kadar soluk Bu gün alnına sürülü kurban kanı Ve yarınlar ki Çocukların umutları gibi ölü ve susuz Utancım ki bakirliğini Yoksulluğun arka sokaklarında yitirdi Yüzüm bardaktan boşalan berrak su Aktıkça toprağa çoğalan çiçeklerce Yaşamın adsız Saf neferleriydi günahsız çocuklar |